Morze Czerwone, tam gdzie piasek pustyni spotyka niezgłębione wody.To prawdziwie jeden ze wspanialszych egzotycznych środowisk na naszej planecie.Pod swą krystaliczną powierzchnią skrywa bogactwo stworzeń, raf i formacji koralowych. To pasmo łączące Wschód i Zachód od zawsze zachwycało i wabiło ludzi swym pięknem.

Morze Czerwone zaczęło kształtować się około 40 milionów lat temu w wyniku rozdzielenia się płyt tektonicznych afrykańskiej i arabskiej. Powstało długie zagłębienie, które stopniowo, przez tysiąclecia, zostało miejscami zalane przez wodę. Ruchy płyt tektonicznych nadal postępują. Brzegi
Morza Czerwonego oddalają się od siebie w tempie 1,5 cm rocznie.
Jeżeli ta prędkość pozostanie stała Morze Czerwone może za 200 milionów lat osiągnąć szerokość podobną do dzisiejszego Oceanu Atlantyckiego.

Ruchy skorupy ziemskiej pod dnem Morza Czerwonego wywołują także inne efekty. Powodują one, że ląd na obu brzegach obniża się w przeciwnych kierunkach.  Oznacza to, że istniejące rzeki nie wpadają do morza, lecz z niego wypływają.
Aktywność wulkaniczna wzdłuż granic płyt tektonicznych podgrzewa wodę do temperatury 63° C, (najwyższe na naszej planecie).

Zasolenie Morza Czerwonego wynosi 4,1%, znacznie wiece niż w przypadku oceanów (3,5%) i Morza Śródziemnego (3,8%).
Ponieważ Morze Czerwone nie jest zasilane rzekami, a roczne opady wynoszą tu 25 milimetrów,
bilans wodny jest ujemny. Gdyby nie fale wpływające z Oceanu Indyjskiego przez cieśninę Bab al-
Mandab, poziom wody opadałby rocznie o około 1,8 metra.

Z powodu parowania w letnich miesiącach, przeciętny poziom wód Morza Czerwonego obniża się o około 70 centymetrów. Ta masa utraconej wody jest odzyskiwana podczas miesięcy zimowych przez
napływ wody z Oceanu Indyjskiego. Dlatego kierunek prądów w zimie to N-NW w letnich miesiącach płyną w przeciwnym kierunku.

Szacuje się, że okres 20 lat jest potrzebny dla całkowitego odnowienia się wód Morza Czerwonego. W północnej części Morza Czerwonego prądy są słabsze niż w części centralnej i południowej gdzie ważniejsze dla nurków są prądy pływowe spowodowane przez siły przyciągania księżyca i słońca wpływające na wody oceanów.

Klimat znacznej części obszaru Morza Czerwonego jest suchy i gorący. Najwyższe temperatury odnotowuje się w okresie od czerwca do sierpnia (dochodzące do 45 st. C) najniższe w miesiącach styczeń i luty (jednak nigdy nie spadają poniżej 15 st. C). Wilgotność powietrza jest największa podczas lata i spada podczas zimy, średnia wilgotność zarejestrowana na tym obszarze waha się od 59% w zimie do 68% w lecie.

Od czasów kiedy to Jacques Cousteau pierwszy raz przemierzał podwodny świat, Morze Czerwone przyciągnęło oraz zafascynowało niezliczoną ilość turystów i płetwonurków z całego świata. Niewiele miejsc na świecie posiada równie piękne ściany i ogrody koralowe, wody tak krystalicznie przejrzyste oraz życie podwodne tak różnorodne i bogate.

Przesuwając się wzdłuż wybrzeża półwyspu Synaj setki kilometrów niezwykłych miejsc czaruje pięknem. Podążając szlakiem odwiedzanego z namaszczeniem miasteczka Dahab, wspaniałego rejonu Parku Narodowego Ras Mohamed, napotykamy bezcenne perły Synaju, nadające mu sławy na całym świecie.
Morze Czerwone, po arabsku Bahr el-Ahmar, jest częścią Oceanu Indyjskiego i leży pomiędzy Afryką i Arabią. Poprzez kanał Sueski łączy się również z Morzem Śródziemnym. W geologicznym znaczeniu pokład morza Czerwonego jest depresją z pionowymi obszarami. Głębokość jej sięga miejscami 2000 metrów. Jednak jej średnia głębokość to 500 metrów.

Rejon wybrzeża jest niezwykle bogaty w formacje koralowe.

Flora

Fauna